Zaman Nedir?

Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. ” Richard Muller a. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. g. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. . O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. 140Prof. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Evrendeki zamanın durumu budur. 140. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. e S. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Yani ortada uzay yoktur. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik.

Zaman Nedir?

Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Evrendeki zamanın durumu budur. 140. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. ” Richard Muller a. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Yani ortada uzay yoktur. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. g. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. 140Prof. e S. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. . Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir.