Ali Sirmen: Kader mi?

Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. ",. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. İnatçı, dediğim dedik. Olacağı varsa olur. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. ”Şoför bıçkın. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Otobüsten bileti aldık. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. . Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Kafam iyice bozuk. Dayadım tabancayı kafasına. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. . Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Ona iki kişi daha katılıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Sohbet ediyoruz. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Çektim arabayı sağa. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Tartışmaya başlıyorlar. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Hepsi boş laf. Sayıları üçe çıkıyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. İleride bir muz kabuğu görüyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Hüzünleniyorum. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader.

Ali Sirmen: Kader mi?

***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Dayadım tabancayı kafasına. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. . ",. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Tartışmaya başlıyorlar. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Otobüsten bileti aldık. ”Şoför bıçkın. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Çektim arabayı sağa. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Olacağı varsa olur. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Kafam iyice bozuk. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Ona iki kişi daha katılıyor. . Hüzünleniyorum. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Hepsi boş laf. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Sayıları üçe çıkıyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Sohbet ediyoruz. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. İnatçı, dediğim dedik.