Ali Sirmen: Kader mi?

Kafam iyice bozuk. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Çektim arabayı sağa. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. ”Şoför bıçkın. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Hepsi boş laf. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. ",. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Tartışmaya başlıyorlar. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. . Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Sayıları üçe çıkıyor. Dayadım tabancayı kafasına. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Otobüsten bileti aldık. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Hüzünleniyorum. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. . Olacağı varsa olur. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. İnatçı, dediğim dedik. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Sohbet ediyoruz. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Ona iki kişi daha katılıyor.

Ali Sirmen: Kader mi?

Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. . Hepsi boş laf. Kafam iyice bozuk. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Otobüsten bileti aldık. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. ",. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Sohbet ediyoruz. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Ona iki kişi daha katılıyor. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. İnatçı, dediğim dedik. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Dayadım tabancayı kafasına. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. ”Şoför bıçkın. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Çektim arabayı sağa. Hüzünleniyorum. . Tartışmaya başlıyorlar. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Olacağı varsa olur. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Sayıları üçe çıkıyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım.