“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. “Racon” kelimesini çok severim. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız.

“Racon bitmiştir”*

” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. “Racon” kelimesini çok severim. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur.