Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

 
Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Oyunun kahramanı Mavi. . . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Ne diyor Mavi oyunda. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Ve ölenler, yaralananlar. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Ne diyor Mavi oyunda. . . . Ve ölenler, yaralananlar. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Oyunun kahramanı Mavi. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya.