Ali Sirmen: Kader mi?

Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Sohbet ediyoruz. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. . Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. İleride bir muz kabuğu görüyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Tartışmaya başlıyorlar. Ona iki kişi daha katılıyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Sayıları üçe çıkıyor. Otobüsten bileti aldık. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. ",. . Dayadım tabancayı kafasına. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. İnatçı, dediğim dedik. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Hüzünleniyorum. Çektim arabayı sağa. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Kafam iyice bozuk. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Hepsi boş laf. ”Şoför bıçkın. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Olacağı varsa olur. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım.

Ali Sirmen: Kader mi?

Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Olacağı varsa olur. Dayadım tabancayı kafasına. Sayıları üçe çıkıyor. ",. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Kafam iyice bozuk. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. İleride bir muz kabuğu görüyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. . Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Çektim arabayı sağa. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Hepsi boş laf. Otobüsten bileti aldık. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. İnatçı, dediğim dedik. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. . Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Hüzünleniyorum. Ona iki kişi daha katılıyor. Tartışmaya başlıyorlar. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Sohbet ediyoruz. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. ”Şoför bıçkın. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar.