Ali Sirmen: Kader mi?

Sohbet ediyoruz. Olacağı varsa olur. Kafam iyice bozuk. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Tartışmaya başlıyorlar. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. ",. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. . Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Dayadım tabancayı kafasına. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Çektim arabayı sağa. Sayıları üçe çıkıyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Ona iki kişi daha katılıyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. ”Şoför bıçkın. İleride bir muz kabuğu görüyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Otobüsten bileti aldık. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. İnatçı, dediğim dedik. Hepsi boş laf. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. . Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Hüzünleniyorum.

Ali Sirmen: Kader mi?

Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. . Olacağı varsa olur. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. ”Şoför bıçkın. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Ona iki kişi daha katılıyor. Sayıları üçe çıkıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Tartışmaya başlıyorlar. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Hüzünleniyorum. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sohbet ediyoruz. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Kafam iyice bozuk. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. ",. Dayadım tabancayı kafasına. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Otobüsten bileti aldık. İleride bir muz kabuğu görüyor. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. . Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. İnatçı, dediğim dedik. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Çektim arabayı sağa. Hepsi boş laf.