Ali Sirmen: Kader mi?

 
Ali Sirmen: Kader mi? Ali Sirmen: Kader mi?

Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Hüzünleniyorum. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. . Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. ",. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz.  Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim.  Sayıları üçe çıkıyor. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor.  Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Sohbet ediyoruz. Çektim arabayı sağa.  Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Hepsi boş laf. ”Şoför bıçkın. . yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Olacağı varsa olur. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tartışmaya başlıyorlar. Dayadım tabancayı kafasına. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. İnatçı, dediğim dedik. Ona iki kişi daha katılıyor. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Otobüsten bileti aldık. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Kafam iyice bozuk. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!.

Ali Sirmen: Kader mi?

. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar.  Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. İleride bir muz kabuğu görüyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. İnatçı, dediğim dedik. Olacağı varsa olur.  Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Hüzünleniyorum. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. . Ona iki kişi daha katılıyor. ”Şoför bıçkın. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Hepsi boş laf.  Sayıları üçe çıkıyor. Çektim arabayı sağa. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Dayadım tabancayı kafasına. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Sohbet ediyoruz. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Tartışmaya başlıyorlar. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Kafam iyice bozuk. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler.  Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. ",. Otobüsten bileti aldık.