Ali Sirmen: Kader mi?

Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. . Ona iki kişi daha katılıyor. ”Şoför bıçkın. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. . Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. İnatçı, dediğim dedik. Kafam iyice bozuk. Hüzünleniyorum. Sohbet ediyoruz. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Tartışmaya başlıyorlar. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Hepsi boş laf. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Çektim arabayı sağa. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Otobüsten bileti aldık. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Dayadım tabancayı kafasına. Olacağı varsa olur. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Sayıları üçe çıkıyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. ",. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz.

Ali Sirmen: Kader mi?

İleride bir muz kabuğu görüyor. . Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. ",. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Kafam iyice bozuk. İnatçı, dediğim dedik. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Hüzünleniyorum. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Çektim arabayı sağa. Sohbet ediyoruz. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ”Şoför bıçkın. Tartışmaya başlıyorlar. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Sayıları üçe çıkıyor. Otobüsten bileti aldık. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Olacağı varsa olur. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Hepsi boş laf. Ona iki kişi daha katılıyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. . Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Dayadım tabancayı kafasına. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor.